Millennia lang is de wilde plant doorgekweekt om grotere, dikkere en zoetere groenten op ons bord te verkrijgen. Hierdoor zijn talrijke gezondheidsondersteunende plantenstoffen én prachtige smaken uit onze groenten geëlimineerd.
Heb je ooit de wilde biet langs de kust zien staan, de strandbiet (Beta vulgaris subsp. maritima)? De wilde voorouder van de ronde, rode bietenknollen die wij als groente kennen? In oorsprong heeft deze biet geen ronde maar langgerekte en geen rode maar witte wortels. En lekker dat ze zijn! Overigens groeit de biet in oorsprong langs de kust en wel het liefst op een plek waar het zilte water hem af en toe overstroomt.
Of heb je ooit de wilde kool, (Brassica oleracea var. oleracea) ontmoet? De oervorm van de kolen die we tegenwoordige als groente kennen. Je kunt het je bijna niet voorstellen dat de talrijke variaties aan kolen zoals bloemkool, witte kool, broccoli, rode kool, enzovoorts allemaal afkomstig zijn van deze oerkool. Helaas is in de veredeling een belangrijk gezondheidspotentieel verloren gegaan. De wilde kool is nog rijk aan de stoffen sulforafaan, cabagine en allantoïne, welke stoffen een ontstekingsremmende, weefselversterkende en zelfs weefselregenererende werking op het maagdarmslijmvlies hebben. Zie ook: het hoofdstuk Maag & Darm van het kleine grote handboek NATUURGENEESKUNDIGE ZELFZORG.
Nog eentje. Ben je in de gelegenheid geweest de wortel van de wilde peen (Daucus carota) te proeven? Ze nee, grijp die kans als hij zich voordoet! De smaak en bite zullen je verbazen! Daar waar de landbouwwortel een bom aan suikers is en mierenzoet proeft, is de wilde peen veel armer aan snelle suikers en nog rijk aan etherische olie. Een weldadig aroma treedt je tegemoet! Ook is er een belangrijk verschil in de structuur. De veredelde wortel is doorgekweekt tot een harde, vochtrijke massa. De wilde peen heeft een malse, stevige beet en is vlezig. Ditzelfde geldt overigens voor de biet: de landbouwbiet heeft een harde, vochtrijke structuur en de wilde biet is mals vlezig. Bovendien heeft de wilde biet niet de grondsmaak (en die wij als normaal voor bieten beschouwen, maar eigenlijk is dat dus helemaal niet normaal).
VAN WILDE PLANT NAAR LANDBOUWGEWAS
De wilde plant is de oorspronkelijke oerouder van onze tegenwoordige groenten en fruit. In vergelijking met de oerouder zijn onze tegenwoordige landbouwproducten slechts een suikerrijk aftreksel van de originele plant. Het gehalte en de diversiteit aan mineralen, vitaminen en fytonutriënten van onze landbouwgewassen is in de loop der tijd enorm achteruit gehold! Deels is dit een gevolg van de intensivering van de landbouw. Monocultuur, naakte akkers in de winter, kunstmest en bestrijdingsmiddelen verarmden de bodem, inclusief het bodemleven. Een arme bodem betekent arme gewassen! De kwaliteit van groenten en fruit start namelijk bij de mineralen in de bodem. Zonder mineralen kan een plant geen vitaminen en fytonutriënten aanmaken. De demineralisatie van onze landbouwakkers heeft dus eveneens gevolgen voor het gehalte aan vitaminen en fytonutriënten.
Naast genoemde moderne landbouw ‘verbeteringen’ doet ook de manipulatie van planten een flinke duid in het zakje. Veel fytonutriënten zijn uit de gewassen weggekweekt. Ze hebben plaats moeten maken voor suikers om de smaak zoeter te maken. Dit heeft helaas een kettingreactie tot gevolg. Planten delen namelijk een deel van hun suikers/energie met de schimmels in de bodem! Op hun beurt diepen de schimmels mineralen uit de bodem op en delen die met de plant. Er is dus een uitwisseling tussen de plant en de schimmels in de bodem. Ze ruilen stoffen met elkaar. Wanneer een plant wordt doorgekweekt op het gierig hamsteren van suikers heeft dit tot gevolg dat de schimmels in de bodem de plant geen mineralen meer aanbieden.
De eindrekening? Het gehalte aan mineralen, vitaminen en fytonutriënten in de wilde plant is beduidend hoger dan in landbouwgewassen.
Wilde planten zijn zoveel meer dan lelijk onkruid of juist mooie natuur. Ze zijn bovenal de oorspronkelijke vorm van onze tegenwoordige groenten! En daardoor nog rijk aan talrijke gezondheidsondersteunende stoffen die nauwelijks nog in onze groenten te vinden zijn. En die stoffen zijn onnoemelijk belangrijk in de preventieve zorg voor je gezondheid (zie ook: De ontbrekende schakel in onze voeding I).
Met de veredeling van wilde plant naar landbouwgewas zijn niet alleen belangrijke gezondheidsondersteunende plantenstoffen uit onze groenten geëlimineerd, maar ook de elementaire, oftewel de oersmaken van onze voeding! In de wilde plant zijn de authentieke smaken die onze groenten ooit hadden bewaard gebleven! - Zie ook het BASISKOOKBOEK eetbare wilde planten.