5 september 2022. Het is droog (erg belangrijk voor het verzamelen van zaden). Het is zonnig (de zaadhulzen drogen perfect). Én de brandnetel staat op springen. Hoe rijk kan een mens zich voelen?

Wilde peen leren herkennen. Het beroemde vogelnestje van de wilde peen. Er is slechts 1 plant in de schermbloemenfamilie waarvan het bloemscherm na de bloei naar binnen buigt: er vormt zich een 'nestje' waarin een vogeltje zo een eitje zo kunnen leggen. Maar dat ben ik nog nooit tegengekomen, het zou bovenop zo'n dunne stengel ook een behoorlijk wiebelig nestje zijn. Het beroemde peen-vogelnestje dank zijn naam eenvoudig aan de gelijkenis in vorm. Je ziet de 'nestjes' in augustus-september overal graslandschap en bermen. Kom je er eentje tegen, dan weet je zeker dat de wilde peen voor je neus staat. Het heeft overigens geen zin in deze fase van de plant de wortel op te graven. Die is namelijk niet meer eetbaar vanaf het moment dat de bloeistengel zich ontwikkelt. 

the Biggest Little Farm ... for those looking for inspiration about the power of the earth

De recensie van Norbert Mergen, van de tuinen van MergenMetz, ontvangen.

Deze informatie is geschreven voor het zomernummer 2021 van het kwartaalblad van Het Herboristengilde: De Herborist.

De nachtmerrie van menig moestuinierder. Voor mij een droom die werkelijkheid werd. Kaal en harig knopkruid ❤ . En wel in zo'n overvloed dat ik meerdere dagen non-stop aan het oogsten ben geweest. Stel je voor, tussen al je met zorg gekweekte moestuinplanten 200 vierkante meter knopkruid. Dat MOEST eruit. Niet alleen omdat de jonge plantjes het lekkerst zijn om op te eten, maar eenvoudig ook omdat ze mijn moestuinplantjes dreigden te verdrukken. Help!

Tijd voor pauze in onze eetbare wilde plantentocht. Pootje baden, doezelen en gefascineerd kijken hoe de vleesetende kleine zonnedauw (Drosera intermedia) zijn maaltijd vergaart.

Kleine pimpernel (Sanguisorba minor en in sommige taxonomische systemen tegenwoordig Poterium sanguisorba) is een zeldzame wilde plant. Het plantje wordt echter door diverse gemeenten steeds vaker in bermen en bloemenweiden uitgezaaid, waardoor je haar veelvuldiger in de natuur tegenkomt.

Wakame! Het was alsof we ons plots een paar honderd miljoen jaar in de tijd terug bevonden. En daar was niet veel fantasie voor nodig. Wakame is een reuzengroot zeewier bestaande uit een lang ‘ruggenwervel’ gedeelte, waaraan een hele lange zwiepende 'staart'. Sommige stukken waren wel zo’n 2 meter lang. Dát zou zo een skeletdeel van een saurusmonster hebben kunnen zijn. Daar moet je gewoon mee op de foto. Het is alsof je de jachttrofee van een leeuw in je handen hebt.

Yeah!!! De eerste bloemknoppen van de zwartblauwe rapunzel (Phyteuma nigrum) zijn aan het opengaan < 3 gelijk bijenbezoek. Wat is ie mooi! Na een mislukte poging ontloken uit de vorig jaar gezaaide zaden eindelijk diverse planten.

… sta ik vol overtuiging te verkondigen dat ik het gebied zo door en door ken dat er voor mijzelf niet veel nieuws meer te ontdekken valt … merkt een van de cursisten op: wat zijn die grote paarse bloemen daar …

Vandaag dacht ik in sprookjesland te zijn beland. De bosbodem bezaaid met prachtige appelbloesem. Eén van zijn zware, oude takken was afgebroken en lag uitgestrekt over de grond. Slechts met een flard nog aan de stam verbonden. Maar bloeien! Eén grote explosie roze-witte bloemen.